Update Samoa: Heel veel natuur!

Dag allemaal,

M'n blog bijhouden in Samoa wil niet zo lukken. Ik maak te veel mee en heb te weinig internet om alles bij te houden. Vandaag even een update met veel foto's waarin veel natuur is te zien. Het eiland is echt prachtig:

Je hebt hier natuurlijke waterbronnen, mooie stranden en veel watervallen. De 'Sliding Rocks' staan bekend om kleine watervallen, waarbij je van de rotsen kan afglijden als een soort glijbaan. Erg mooi om te zien, maar mijn leven en mijn benen zijn me te veel waard om een dodelijke val of een dwarsleasie te riskeren :-)

Veel flora dus. De fauna valt een beetje tegen. Geen mooie vogels zoals in Australie. Wel veel straathonden, straat katten, kakkerlakken en muggen. Ik heb een aantal nachten in bed doorgebracht met een overvolle drukkende blaas. De kakkerlakken bewaakten het toillet en daar ga ik dan dus echt niet naartoe. Pepe zegt dat ik mijn angsten onder ogen moet zien en dat vind ik een goed plan. Dus ik heb voorgesteld dat ik eerst ga oefenen met dode kakkerlakken in het toillet:-) Nu sprayen we elke avond het toillet waardoor alles en iedereen (behalve de mensheid zelf) het loodje legt. Gisteren ben ik naar het ziekenhuis geweest omdat ik zo vaak door muggen ben gestoken, dat ik gek word van de jeuk. Middeltjes van de drogist hielpen niet en Ina (de schoonmaakster die niet schoonmaakt) moest toch naar het ziekenhuis om haar kies te trekken dus dacht: 'laat ik maar meteen een dokter iets voorschrijven voor m'n jeukende bulten.'

Intussen ken ik het ziekenhuis al aardig op mijn duimpje, want ik ben een paar keer naar het ziekenhuis geweest om kinderen te brengen of te bezoeken van mijn vrijwilligerswerk. Meiden in de opvangtehuizen die naar de tandarts moesten, een zieke baby of slachtoffers van huiselijk geweld. Op Samoa hebben ze overal grote kapmessen om gras te kappen en kokosnoten uit de bomen te halen. Je kunt ze gewoon in de supermarkt kopen (ik zal er wat foto's van plaatsen). Helaas zijn deze messen (of beter gezegd; zwaarden) dus ook binnen handbereik om in een agressieve bui je partner toe te takelen. Ik heb gehoord (niet gezien) dat n vrouw in haar hals is geraakt en in haar gezicht. Zij is voor het leven getekend, als ze dit tenminste overleefd. En een kindje van 2 is onlangs gewond geraakt doordat een man zijn vrouw met een mes aanviel. De vrouw had het kind in haar arm waardoor hij ook werd geraakt. Ik vind de problematiek in Samoa best vergelijkbaar met Nederland, alleen doen wij niet zo veel gekke dingen met messen...gelukkig maar! 

Het ziekenhuis bestaat hier uit twee delen. Een oud deel waar de poliklinieken zijn en een nieuw deel waar mensen worden opgenomen. Het oude gedeelte is een beetje 'back to the 70's'. Ik heb er apparatuur en een operatiekamer gezien waarvan ik hoop dat het als museum wordt gebruikt, maar ik vrees t ergste. Het nieuwe deel is onlangs door de chinezen hier gebouwd. Zij hebben ook een fantastisch gerechtsgebouw uit de grond gestampt (heb een rechtzaak bijgewoond over huiselijk geweld, erg interessant). Dankzij de chinezen durf ik nog naar dat ziekenhuis. Het is ruim, schone marmeren vloeren en airco.

Maar goed. Voor mijn muggenbulten-gedoe en het tandartsbezoek van Ina, moesten we naar het oude gebouw. Ik heb m'n ogen uitgekeken want de straatkatten lopen gewoon in het ziekenhuis rond. Lekker met al die vlooien en andere ziektekiemen. Ik mocht op gesprek bij doctor Malaki, die ook als gastgezin fungeert voor andere vrijwilligers. In Samoa zijn ze dol op anti-biotica. Voor elke scheet die dwars zit, schrijven ze het voor. Dr. Malaki wilde dit ook door voor mijn muggenbulten (sommige heb ik uit wanhoop opengekrabt en volgens hem heb ik nu anti-biotica nodig voor ontstoken wondjes). Ik heb gezegd dat ik vooral iets wilde voor de jeuk. Dat kreeg ik gelukkig voorgeschreven. Daarna met Ina naar de tandarts die in geen velden of wegen te bekennen was. Dus wachten, wachten, wachten en wachten. Het enige wat we zagen waren katten, maar geen tandarts (no way dat ik trouwens daar in een tandartsstoel ga liggen). Dus dan maar een andere keer terug. Ik heb trouwens alleen de anti-jeuk-zalf gehaald. Ik ga geen anti-biotica slikken voor wat wondjes. (Dus mocht ik doodgaan aan een bacterieel virus, dan komt dat omdat ik eigenwijs was).

De afgelopen weken hebben mensen in Nederland me nogal vaak gevraagd of ik nog terug wil naar huis. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin, maar nu je het bovenstaande hebt gelezen, snap je vast wel dat ik het hier niet altijd een paradijs op aarde vind:-)

Geniet van de foto's (ga ik nu op de site zetten). Ik ga straks mijn tas pakken om een paar dagen naar het andere eiland, Savaii, te gaan.

Tofa!